Schrony

 

Schrony


Typy odporności schronów

Odporność

Dane taktyczno techniczne

Grubości żelbetu (cm) Grubość stosowanych pancerzy (cm) Odporność na pojedyncze trafienie Odporność na ostrzał ciągły
  ścian(cm) stropu(cm) płyty(cm) kopuły(cm) mm mm
D 30(40) 30(40) 2(4) ~20 odłamki odłamki
C 60 60 6 ~10 75 ?
B1 100 80(100) 10(6) ~12 150 105
B 150 150(180) 10(20) ~25 210 150
B Neu* 200 200 20 ~25 280 220
A1 250 250 35 ponad 40 ? ?
A 350 350 ponad 40 ponad 60 bomba 1,8t 520

Uwagi:

 W schronach stosowano czasami pancerze o niższej odporności niż sam schron 
 W nawiasach pancerze rzadziej stosowane.
 Kopuły pancerne miały zmienną grubość
*Typ B Neu wprowadzono dopiero w 1939 r. Na OWB nie zbudowano takich obiektów.
Typ A - bomboodporny, Typ B -ostrzałoodporny, Typ C i D - odłamkoodporny
Stosowane pancerze - Pancerze
Opisy i rzuty przykładowych konstrukcji schronów

 Hindenburg Stand Pz.W.811
Mały schron o odporności C z linii Niesłysz Obra (1935) Inna wersja schronu o odporności C. Niesłysz Obra (1935) Schron o odporności B1 z linii Niesłysz Obra (1935) Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936)
Pz.W.875   Pz.W.716a Pz.W.717
Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936) Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936) Mały schron o odporności B odcinka centralnego (1938)    Schron o odporności B odcinka centralnego (1938)
Pz.W.703 Pz.T.3 Pz.W.874  
Duży schron o odporności B z wieżą pancerną Pak (1938) Ciężki schron dla 15cm haubicy wieżowej (1939) Mały schron o odporności B1 z kopułą panc. (1938)  
       
 

Uwaga: W rysunkach nie zachowano dokładnej skali

Odporność D

  W okresie budowy FFOWB nie budowano schronów o odporności D, dopiero w 1944 roku w obliczu zbliżającej się klęski, Niemcy wzmocnili pozycję dużą liczbą schronów Ringstand Rs58c. Było to typowe stanowisko karabinu maszynowego do prowadzenia ognia okrężnego z załogą 2 ludzi. Innym ciekawym schronem tej odporności jest betonowy schron przypominający wyglądem  kopułę 6 strzelnicową. Pełnił on rolę pozoracyjno-bojową z możliwością prowadzenia ognia okrężnego. Cztery takie "kopuły" wybudowano przy drodze Kaława Wysoka z zadaniem pozoracji dużych panzerwerków oraz wzmocnienia drugiej linii obrony. Schrony te pozbawione były pancerzy.

 

861_tobruk1.jpg (71132 bytes)

Rs58c - GW Ludendorff

Rs58c - GW Ludendorff

Rs58c - przy Pz.W.875

Kopuła betonowa - GW Scharnhorst

Odporność C

 Pierwsze schrony budowane na pozycji Niesłysz Obra to obiekty o odporności C zwane Hindenburg Stand. Te najczęściej dwukondygnacyjne stanowiska karabinów maszynowych (MG Schartenstand) często uzupełniane o garaż dla armaty p.panc. (MG und Pak Unterstand) były podstawowymi obiektami w okresie budowy linii zapór Niesłysz Obra. Zbudowano kilkanaście różniących się szczegółami obiektów. Były to obiekty bojowe jedno lub dwusektorowe, uzbrojone w jeden lub dwa ckm MG08 za płytami pancernymi 10P7 z garażem (lub bez) dla armaty p.panc 37mm. W części lokalizacji schron dla armaty budowano jako bierny, oddzielny obiekt. Ciekawostką "Hindenburgów" była konstrukcja dolnej kondygnacji wykonananej z cegły fortecznej, materiału podówczas całkowicie anachronicznego.

 

MGuPak przy szosie z Międzyrzecza

MGuPak 845 St. Dworek

MGuPak 755

Odporność B1

 Rozbudowa Linii Niesłysz Obra to już znacznie większe i mocniejsze obiekty. Najwięcej schronów B1 z początku budowy OWB powstało w Mostkach (GW Lietzmann) gdzie zbudowano 3 obiekty. Były to stanowiska karabinów maszynowych (MG Stand) uzbrojone w dwa ckm-y MG08 w kazamatach pancernych 5P7 za płytami 7P7, 10P7 lub wyposażone w kopułę 3 strzelnicową 3P7. Natomiast po wstrzymaniu budowy OWB w 1938 roku dla uzupełnienia pustych odcinków zbudowano kilkanaście małych, standardowej konstrukcji schronów  wyposażonych w kopułę 6 strzelnicową 35P8 z dwoma MG34, do obrony wejścia służył rkm za płytą 403P1. 

   

593 widok j 0904.jpg (71538 bytes)
MG Stand Pz.W.593 Pz.W.677 Pz.W.861
        
Odporność B

 Kolejne fazy rozbudowy Linii Niesłysz Obra to różne schrony bojowe o odporności B. Część tych obiektów powstawała dla wzmocnienia newralgicznych punktów już zbudowanej pozycji np Mostki, Ołobok część jako obiekty autonomiczne np. Chycina, Staropole, Boryszyn. Schrony te to dosyć duże obiekty z rozbudowaną funkcją socjalno bytową na dolnych kondygnacjach. Górne bojowe kondygnacje wyposażano już w większości w kopuły 3 i 6 strzelnicowe ograniczając stosowanie płyt pancernych do kazamat obrony wejścia. W części obiektów wygospodarowano miejsce na schron dla armaty p.panc np. Wysoka, Skwierzyna. Część z tych schronów ma jeszcze mieszaną odporność, żelbet B pancerze B1. Okres budowy właściwej pozycji frontu ufortyfikowanego to już tylko duże częściowo standaryzowane dwukondygnacyjne schrony o odporności B z kopułami 3 i 6 strzelnicowymi 2P7, 20P7. Do obrony wejścia i w pojedynczych przypadkach kazamat dla ognia czołowego stosowano płyty 7P7, 6P7 i kazamaty pancerne 4P7. Dodatkowo  większość tych schronów uzbrojonych było w 50mm granatnik maszynowy M19 pod kopułą 34P8 lub 424P1 i miotacz ognia osłonięty pancerzem 420P9. Do obserwacji schrony wyposażono w dzwony pancerne 9P7 i 23P8 lub kopuły obserwatorów piechoty  52P8, 438P1. W planach było wyposażenie części obiektów w dobudowane, specjalne, schrony mieszczące kazamatę pancerną lub wieżę obrotową dla armaty p.panc., nigdy jednak planów tych nie zrealizowano choć na dolnych kondygnacjach schronów pozostały wyjścia techniczne do tego przeznaczone.

 

713_wej_03.jpg (56632 bytes)
Pz.W.713 Ściana schronu 741 Pz.W.715 Pz.W.732
Odporność A1 i A

  Największe schrony pozycji frontu ufortyfikowanego miały powstać w drugim etapie budowy. Planowano budowę wielu ciężkich obiektów w tym wielkich rozproszonych schronów pierwszej linii A werke (np. A Pz.W.8), schronów drugiej linii tzw "milczących werków" A1 (zrealizowano tylko niektóre szyby komunikacyjne), wież (A) baterii pancernych (np Pz.T.3 i 2) dla ciężkich armat i haubic, mniejszych obiektów (A1/A) osłonowych baterii pancernych (np. Pz.W.Nord) oraz niezrealizowanych bloków wjazdowych. Wszystkie te schrony miały mieć największą odporność i ściany grubości do 3,5m (2,5m -A1). Do 1938 roku zaczęto budowę pierwszych z A werke i bloków baterii pancernych jednak do czasu wstrzymania prac roboty te  nie wyszły poza poziom dolnych kondygnacji i ław fundamentowych. Po wstrzymaniu budowy nie ukończono żadnego z ciężkich obiektów. Najbardziej zaawansowane w budowie były A1 Pz.W. Nord i Pz.T.3 Baterii Pancernej Nr5 koło Boryszyna w obydwu obiektach wykonano dolne kondygnacje.

 

A Pz.W. Nord A  Pz.W. 8  

 

 

Następna strona?


Next ]

 

 

ver. 05.13.06

 

 

 

B A N E R

NAWIGACJA
Home
Niesłysz - Obra
Odcinek Północny
Odcinek Centralny
Odcinek Południowy
Konstrukcje
Przewodnik
News
Mapa Strony

Schrony
Pancerze
Hydrotechnika

 
Księga Gości
Wpisz Czytaj
Kontakt
od_autora

 

Księga Gości

Wpisz Czytaj

e-mail: mru@fortress.hg.pl

 

Fortyfikacje w Polsce by Forti - © PIOTR BRODZIŃSKI - 1998/2006

Fortyfikacje w Polsce

Pommernstellung

 Links

Serwis komputerów

 B    A     N     E     R